Faraziye...(düz yazı) Şiiri - Hüseyin Özcan

çıkılan uzun bir yolculuk esnasında
geçerken çok kısa zaman uzaktan gördüğüm
dikkat çeken ve aklımda kalan bir manzara gibi bir şeydi
seninle yaşadığım…. şu hayat denen yolculukta….

hala özlüyorsam o görüntüyü,
ya da hafızamda kalan o her ne idiyse,
belli ki seyrek tesadüflerin yaşandığı bir şeydi.
ki hala anımsarım ve hatırlarım
buruk bir hüzünle o anı ve görüntüyü…
belki de çok kısa bir an yaşanmasından dı
bu hatırda kalış ve özlem……
say ki bir tren kompartımanının camı kenarında
dalgın bakarken camdan dışarı
gözüne birden çarpıp ters yöne giden,
ve bir daha göremeyeceğin ve merak ettiğin,
gerçek ama hayal olan anlık kısa bir enstantane…

hergün yaşamda yeni bir yolculuk,
ve hayat, Allah ın nasip ettiği kadar
bilmem kaç yolculuktan ibaret bir serüven……..
bazen heyecan veren bazen hüzün,
bazen peşinde büyük hasretler bırakan,
bazen büyük kederlere gebe,
bazen anlık telaşlar yaşatan,
ve bazen peşinden pişmanlıklar ve gözyaşları bırakan
ne yolculuklar yaşanacak kimbilir……..

geçilen her kilometrede, bir sonra görülen
bir öncekini bastıracak ve öncelik alacaktır muhakkak,
ancak o ilk görüntü yaşanmamış,
ya da görülmemiş sayılır mı?
o anı yaşamadın varsayılabilir mi?
bir zaman sonra benzer bir görüntü
mutlaka geçecektir gözlerinden.
ve o an, içinden şöyle diyeceksin;
ben bunu daha önce görmüş bu anı daha önce yaşamıştım…..
aslında bu yeni yaşadığın,
benzettiğinin çok küçük nüanslarla da olsa
farklı bir versiyonu.
yani bir başkası çok benzese de,
ilk yaşanılanı hatırlatan başka bir hatıra olarak
yaşam geçmişinde ayrı bir iz olacak…..
belki de bir öncekini hatırlatmak için
ilahi bir sebep….kimbilir……