Fantazya Şiiri - Yorumlar

zaman vardır zaman içinde. ruhuma sonsuz huzur sunar sevda bahçelerinden gelir kokusu, özgür, mutlu yarınlarından umutlu. keşkeleri yoktur. cumhuriyetin ilk çocukları okula gidiyor siyah önlükler içinde yürekleri pırıl pırıl.biri uzun siyah saçlı hala osmanlı adabıyla kömür gözlü bir gonca ve sarışın mavi gözlü eze çocuğu ona meftun koruycu melek gibi yanı başında. ah bu sevda.

çok keyif alarak okudum,

Bir intihar şairi daha...19.YY’ın güçlü kalemi… Kendisinden sonra gelen sembolist ve sürrealist şairleri (Guillaume Appollinaire, Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud, Marcel Proust, and Théophile Gautier gibi) ve ünlü Türk şairlerini de (A.Hamdi Tanpınar, Yahya Kemal gibi) fazlasıyla etkilemiş bir dil ustası… Günümüzde pek tanınmaz ama ustalarımız Nerval’i iyi tanırdı…

Tarancı çeviride şiirin orijinal başlığına sadık kalmış. İngilizceye ise “Eski Bir Hava” olarak geçmiş. Fransız edebiyatında önemli bir şiirdir Fantazya. Nerval’in sonsuz hayallerinin, gerçekleşmeyen özlemlerinin, umudun altına gizlediği hayal kırıklıklarının ve ulaşamadığı sevgililerin bir sembolü gibidir.

Seçici kurula teşekkürlerime…

…An Old Tune….

There is an air for which I would disown
Mozart's, Rossini's, Weber's melodies, -
A sweet sad air that languishes and sighs,
And keeps its secret charm for me alone.

Whene'er I hear that music vague and old,
Two hundred years are mist that rolls away;
The thirteenth Louis reigns, and I behold
A green land golden in the dying day.

An old red castle, strong with stony towers,
The windows gay with many coloured glass;
Wide plains, and rivers flowing among flowers,
That bathe the castle basement as they pass.

In antique weed, with dark eyes and gold hair,
A lady looks forth from her window high;
It may be that I knew and found her fair,
In some forgotten life, long time gone by.

__Gérard de Nerval__


……Fantaisie…..


Il est un air pour qui je donnerais
Tout Rossini, tout Mozart et tout Weber,
Un air très-vieux, languissant et funèbre,
Qui pour moi seul a des charmes secrets.

Or, chaque fois que je viens à l'entendre,
De deux cents ans mon âme rajeunit :
C'est sous Louis treize; et je crois voir s'étendre
Un coteau vert, que le couchant jaunit,

Puis un château de brique à coins de pierre,
Aux vitraux teints de rougeâtres couleurs,
Ceint de grands parcs, avec une rivière
Baignant ses pieds, qui coule entre des fleurs ;

Puis une dame, à sa haute fenêtre,
Blonde aux yeux noirs, en ses habits anciens,
Que dans une autre existence peut-être,
J'ai déjà vue... et dont je me souviens !

__Gérard de Nerval__

Sabah sabah iyi geldi; şiir gibi şiir okudum.

Mesela Avanak avninin yaptığı (Eyvayh abillerimle ablallarımma dıgıl Dıgıl) bu /yorum mu şimdi?
Yoksa antolojiye,antoloji üyelerine saygısızlık mı?
Edebe.edebiyata uygun mu? Burası sirk meydanı mı?
Takdirlerinize arzedi/YORUM.

Cahit Sıtkı Tarancı yı rahmetle anarken,
hayırlı Cumalar dilerim.

Bence şiir çok güzeldi,çeviri ise Cahit Sıtkı tadında ve güzel.

Saygı ve sevgiler tüm okurlara

Fikret Şahin

Eyvayh abillerimle ablallarımma dıgıl Dıgıl