Bir hava bilirim, dünyalara değişmem:
Bütün Rossini, Mozart, Weber sizin olsun.
Çok eski bir hava, ağır, hazin, muhteşem;
Yalnız ben duyarım onda ne varsa füsun!
Ne zaman o havayı dinliyecek olsam
Ruhum gençleşiverir birden iki asır.
Onüçüncü Louis devridir, vakit akşam!
Batan günle sararmış bir yamaç uzanır.
Camları kızıla çalan renklerle yanar,
Kiremitten bir şato, köşeleri taştan.
Etrafı çepçevre bağlar, bahçeler, parklar;
Bir dere akıyor çiçekler arasından.
Kömür gözlü bir kumral en üst pencerede;
Eskidir geçmiş zaman esvapları eski.
Görmüşlüğüm var bu kadın, ama nerde?
Hatırlıyorum, başka bir hayatta belki!
Çeviren: Cahit Sıtkı TARANCI
Gerard De NervalKayıt Tarihi : 4.1.2010 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
belki de..
oturacak yeri olmalı tercümelerin
yoksa küser, asar, keser şiiri kelimeler...
iyisi mi biz dönmeye devam edelim..
ruhun çığlığı..
işitilmez okunur..
beğenilir
veya beğenilmez..
ama netice de emektir..
tükürmek, sövmek, tehdit,....vs. gereksiz ve yersiz..
hoşnutsuzluğu ifade etmenin pek çok yolundan sadece biridir..çirkinleşmek...
emeğe küfreden, emektarı tehdit eden zihniyet ne üretebilir ki sağlıklı tüketilecek...
değil kırk fırın ekmek, işçisiyle beraber kırk un fabrikası yese iflah olmaz...
nafile..
Bir zenciydim belki de, bir tanrının gölgesinden yontulmuş..
Ah be Cahit..
Dokunduğu her şeyi kendisine benzetmek için çabalar..
-Birileri mutlak kızacaktır bu dediğime ama beni anlayacaklar da çıkacaktır. Israrla 'lar' diyorum, beni yanıltmayın lütfen..
TÜM YORUMLAR (17)