Fânisin Dünya Şiiri - Hanifi Kara

FÂNİSİN DÜNYA

Senin dostluğuna güven olmaz ki
Atarsın başından fânisin dünya.
Genç, ihtiyar demez yere çalarsın
Gidilmez peşinden fânisin dünya.

Nice sarhoşlara sen oldun sâki
İşte bu nedenle çoğaldı şâki
Senin sonun gelir o âlem bâki
Başkasın eşinden fânisin dünya.

Seni sevenleri kolsuz sıkarsın
Ateşin yok amma yine yakarsın
Bir iyilik etsen başa kakarsın
Yenilmez aşından fânisin dünya.

Boşa geçen günlerine sevinme
Senden de isterler bir gün savunma
Yaşım büyük diye sakın övünme
Zemheri kışından fânisin dünya.

Kara toprak yorgan oldu sarıldım
Dostlarıma düşman gibi darıldım
Sana bel bağlayıp boşa yoruldum
Usandım işinden fânisin dünya...

ECEL

Kimse bilmez o ânı, eceli bağlamaz yaş
Ömür dediğin ne ki, çabuk solan bir kumaş...

Hanifi KARA