Yalan Dünya.
Bir gün geldigimyere,tekrar dönecek,
Göz yaşlarıyla ıslanmış kefenle ugurlanacagım.
Hal buki bu gözyaşları,sana geldigimde,
Umutla bekleyişin sevinç gözyeşlerıydı.
Gelmiş,yada gitmişim ne önemi var ki,
Koskocaman bir ömrün ne bana,ne sana,
Ne insanlıga hayrı olmadıktan sonra,
Varlık görmüş,yokluk çekmişim,
Ne önemi var?
Nefsime dadı olduktan sonra.
Şöyle bir musalla taşına,naaş olup uzandıgımda,
Ardımdan söylenenlerin ne önemi vardır ki,
Yaşıyorken imansız olduktan sonra.
Cehennem beni bekler ey fani,
Senin bana ne yararın var?
Ey insanoglu,
Bu dünyada sevapların olmuşsan,
Ölümden korkacak ne var?
Zaten cennet seni bekler,
Ebedi saadet oradadır,
Hem de sonsuza kadar.
İnsan faniyi dünyayı neden arar?
Aldıgı nefes bile zarar.
Rab' bim dilemeseydi gelir miydim dünyaya,
Adem ile,Havva, bir yanlış yapmasalardı,
Cennetten kovulmazlardı ya,
İman etseydi insanlar,
Bu kadar günahkar olmazlardı ya,
Bir dogmuşum,bin pişmanım.
Rab'bime agır borcum var,
Ey Fani topragına bastım,
Ekmegini yedim,suyunu içtim.
Rahatı,huzuru gördüm.
Lakin günahkardım iç çektim,
Ölümü bile bile hayra elim uzanmadı,
Biliyordum tekrar dirilecek,
Yaradana hesap verecektim.
Tebessümden çok gözyaşı gördüm,
Her damlası rab' bimin pınarlarından,
Bir ömür masalının agını ördüm,
Her ipligi Rab' bimin pamuk tarlalarından,
Şu nefsim var ya,
Kuru bir cınar yapragı gibi sürüklenir durur,
Uçsuz bucaksız bir ömrün,sonsuz boşlugundan.
Birkaç çakıl taşı diktim yükseldi gökyüzüne gururlandım,
Benim sandım eyvah aldandım,
Her zerresi rab'bimin daglarından,taşlarından,
Ya Rab'bel alemin,
Keşke bir bulut olsaydım,mazlumlara rahmet yagsaydım.
Ya da güneş olsaydım karanlıkta kalanların üzerine dogsaydım.
Ya da dolu dolu dolu olsaydım.Günahkarların kolunu dalını kırsaydım.
Ya da Bir ömrün üçsuz bucaksız okyanusunda,
Suçsuz günahsız YUNUS olsaydım.Huzuruna borçsuz varsaydım.
Bu hayat okyanusunda çok bogulanlar gördüm.Çok da yüzenler,
Bir volkan kadar magrur başı dik gezenler,
Varlıklıyı meth edenler yoksulu ezenler,
Yarım ekmek için mendil serenler,
Az hayır verenler,çok dilenenler.
Aç komşusunu görmeyip te,
Kabe' yi tahayyül edenler gördüm.
Kabe'yi tahayyül edenler..
Ey Fani kure,
Havlanma boş yere
Eger rabbim dilerse sen de giresin köre.
Lakin bizi yutuyorsun ya göz göre göre,
Helal olsun sana,
Çünki bu fiilin uyar insana.
Ey Fani dünya,
Aslında sen bir sınav salonusun,
Ne soru soransın,ne yanıt verensin.
Sen Sevgili Peygamberim S.A.V,
Sen Sevgili liderim,
Mustafa Kemalimi sinesine saransın.
Muslumanlar bu acıya nasıl dayansınu
Sen bir yanda duvarları süslü,
Diger yandan rutubetten sıvaları dökülmüş binasın.
Sen Rab'bimin kullarına bahşettigi toprak anasın.
Rab' bim beni Rutubetten sıvaları dökülmüş binadan,
Haramdan,riyadan,iftiradan,zinadan yırak eylesin,
Ey fani küre yamuk dünya,varsa sana yaranan,
Varsa sende baki kalan bana söylesin,
Ey fani dünya nefsini yeneninsan zaten seni neylesin
Sen işte.......Öyesin...........
Kayıt Tarihi : 19.10.2009 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiirin konusu yaşamın içinden alınmıştır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!