Falcı Şiiri - Kazım Üçok

Anlat benim için bildiklerini
Ağlamak istiyor yüreğim bu akşam
Sendeyim falcı
Yıllanmış hüzünler var içimde
Kayboldu sevdiklerim bir bir yanımdan
Yalnızlıklar şehrindeyim falcı

Hem baharını yaşadım aşkın hem kışını
Gergefte dokudum bir ömrün tel-tel nakışını
Unuturmuş insanı en sevdiği dostlar bile
Yanmak beyhude şimdi, yakarmak nafile

Ben mi zamanı eskittim, zaman mı beni bitirdi
Dalgalar durdu denizde, kuytuda sular dindi
Sen de anlat benim için tüm bildiklerini
Dök ortaya her ne varsa hiç çekinmeden falcı
Gitmem içimdeki volkanlar dinmeden falcı

Çocukluk aşkları vardır ya hani
Sabahla başlayıp akşama biten
Seversin işte sevildiğini bilmeden
Sen de ta oralardan başla istersen

Kanarsa kanasın aldırma, içimdeki yara
Hasret kaldım o günahsız sevdalara
Anlat bana her ne varsa fincanda, falda
Güzel şeyler gördüm dün geceki rüyamda
Sen onlardan haber ver bana falcı
Hele biri var ki sonradan kor bana falcı

Bir tek o kaldı aklımda, unutmadım adını
Kime yâr oldu bilmem şimdi kimin kadını
Siyah mıydı gözleri, mavi mi?
Yaşıyor mu şimdilerde yoksa fani mi?
Hangi derde deva, ona kimler duacı
Anlat, bir de senden dinleyim be falcı

Sonra geç başımda kavak yelerinin estiği yıllara
Beraber dokunalım bu gece küllenmiş anılara
Kemanın tellerine vurur gibi yavaştan
Anlat bana her şeyi tane tane en baştan

Hem Aslı’nın ateşinde yandım hem de Leyla’nın
Esiri oldum bir zamanlar aşk denilen ummanın
Herkes gibi ben de sevdim, sevildim falcı
Yol tükendi artık son limana geldim falcı

Dün gurbetti İstanbul, bugün sıladır bana
Uykuda geçen her anım fasıladır bana
Yalnız ben değilim bu şehirde derman arayan
Pas tutmuş ruhlara iman arayan
Bu akşam derin kederlerdeyim falcı
Ben bende değilim söyle nerdeyim falcı

Mezarlık kuytularında geçirdim dün geceyi
Suskun saatlerde oralara düştü yolum
En kızgın ateşlerde pişirdim ben beni
Toprak gibi anılarla doluyum

Mezar taşlarında aradım eski dostlarımı
Belki bulurum diye yitik hatıralarımı
Adımın baş harflerini yonttum taşlara
Veda ettim vuslatı olmayan aşklara

Her türlü çemberinden geçtim feleğin
Sanki bin yıllık anılar saklı içimde
En kızgın ateşlerde yandım kavruldum
Kor kızıl harlarda da yanabilirim falcı
Sen de aşkın tüm günahlarını yükle omuzlarıma
Koy üstüne İstanbul şehrinin acılarını istersen
Ona da dayanabilirim falcı

Çok güzel şeyler duysam bile bu akşam senden
Biliyorum yine de dinmez içimdeki yara
Ah bu vefasız yıllar düşman etti beni aynalara
Her akşam böyle derin kederdeyim falcı
Yorgun ayaklarımla yorgun başımla
Bu gece sendeyim falcı
Bu gece sendeyim falcı!..