Falcı
Sarı yemeninde güllerin vardı
Sayıpta bitmeyen hünerin vardı
Belkide gaipten gelenin vardı
O an muammaydın sanki sen falcı
Günün yükü omuzunda iken
Geceler uykusuz şafak uyurken
Vedayı sordum dedin çok erken
Ömrümün gününü biçtin sen falcı
Dolaştım yalnızlık dehlizlerinde
İzlerin dururken halâ gizimde
Neleri sakladım bilsen özümde
Savurdum külümü bilmedin falcı.
dÜZTAŞ.
2014/İstanbul
Kayıt Tarihi : 14.3.2019 14:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kumsalda fal bakan kadından etkileşim
