Falcı Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Dört bir yana savurdum umutlarımı
Her biri sonbaharda dökülen yaprak misâli.
Anıları döküştürdüm eteğime şimdi,
Bir titreyen mum eşlik ediyor geceme.
Güneşin küslüğüyle kapattım günü
Ay bile kırgın yarısı gizli nerede bilmem?
Taaa baştan, en baştan başladım eskilere
Bir slov şarkı gitarımın takılan tellerine.
Bakıyorumda en çok istediklerim havada asılı kalan
Bir çingene falcı bu saatte kapıma dayanan.
Ellerim avuçlarında bak diyor dinle beni;
Yarım bir hüzünlü tebessüm yapışan dudağıma
Gülücükler değil, kahkahalar olacak yüzünde,
Küskünlüğün, kırgınlığın denize dökülecek,
Darmadağın yaptığın düşlerin toparlanacak gönlünde.
Bilerek kapattığın yolların kendiliğinden açılacak
Bak diyor bak, dert ortağın yıldızlar
Sana yağıyor sanki, sana koşup akıyorlar.
Bak diyor pencerendeki kuş bile
Sana seni anlatmak için ötüyor.
Sus be falcı sus....
Ne güzel yalanlar okudun böyle,
Bırak git bu geceyi, bırak bana.
Kırayım kadehleri dibi boşalınca
yakıp yıkayım her yanı geçmişimle birlikte
Bırak ellerimi son bir satır hatıra kalsın.
Son bir Tanrı' ma yalvarayım
Sonra yanıp kül olayım, ebediyyete yol alayım.
Benden cihâna kalmasın zerrem,
Beni bırak falcı yalanlarınıda al git,
Tatlı bir masaldı anlattıkların
Aldım ben alacağımı kaderimden,
Ben bana veda yapıp kendi hâlimde gideceğim.
Hadi git falcı kendine başka birini bul,
Bu yalanlara ben çok tokum.