Falcı Şiiri - Erdal Yılmaz

Kendi siirlerim için birkaç cümle yazmam gerekirse; siirlerim Gençlikte Çarpan Kalbimden Çocuksu esintilerdir. Bu esintiler, Ortaokul yillarimda başlamış genç kalbimdeki çırpıntılardir. Gönülden, samimi, katkısızca, anlamlı veya anlamsız bir esintidir… Siirler bazen gerçek yasanmışlıktan esintiler oldugu gibi, hayali yaşantılardan da esintiler olabilir. Iste benim siirlerim de böyledir. Gerçek yasantimdan esintilerle beraber, hayali yasantilarimdan da esintilerdir…(iste yukaridaki siir'imde, benimle ilgili gerçek bir yasanmisliktir, Memuriyet hayatinim cilvelerinden olan yer degisikliginden sonra geri eski yerime dönerken Osmaniye Tarim Il Müdürlügü personeline ithaf'en yazmis oldugum siirdir) Insanin ömrü boyunca yasantisi bir devirdir. Bu devir içerisinde; çocuklugu, gençligi, bekarligi, evliligi, acilari, kederleri, ümitleri, ümitsizlikleri, zenginligi, fakirligi, sevgileri, hayalleri sigdirilmistir. Iste bu bir hikayedir. Insanın hikayesi… Insanin bu yaşantışındaki, devir içerisinde, herhangi bir anında hikayesi susabilir. Iste benim siirlerimde de, gerçek veya hayali hikayem bir an geldi; Gençlikte Çarpan Kalbimdeki Çocuksu esintiler, Bir Devrin Hikayesiyle susuverdi… Yillarca susan çocuksu esintileri artik gün isigina çikarmak istiyorum.Hayatin sartlari içerisinde çocuksu esintilere kapali, katilasmis ancak insanlik sevgisine açilmis kalbimi çocuksu esintilerle baristirip birlestirmek istiyorum. Ve istiyorumki bundan böyle sevgiler doğsun...