Falcı Şiiri - Necdet Cemal Ocak

Şöyle iyice kontrol ortadan,kenardan.
Enine,boyuna ölçüldü fincan.
Ona pek çok söz söylendi,içinde duruyor kahvesi.
Lakin bende az,en çok sevdiğim kısmı telvesi.
“İnce bir yol,uzak yol,epeyi uzun olmalı.
Şimdilik seyahat yok,önü kapalı.”
Bu yüzden bekledim zaten,heybem elimde
Unuttum artık özlediğim seyahati,yıllar önce.
“Bir dost,biraz zayıfça,birazda uzun.
İster misin sana bir iyiliği dokunsun.
Fakat öyle değil,önemli ve uzun mesele anlatacak.
Dinledikten sonra epeyi canın sıkılacak.”
Her zamanki gibi,hani dost acı söyler ya.
Kadere bak,hiç düşman denk gelmez ki bana.
Biraz tatlı konuşup,neşe katsa kederime.
Bazen bıkıyorum dostlardan acı dinleye dinleye.
“Bak kalabalık,burada neşeli bir kalabalık.”
Önemli bir mesele konuşuyorlar,biraz karışık.”
Şaşırtıcı,neşe kelimesi geçti falımda,
Evet, evet bu falcı çıldırdı galiba.
“Göz yaşı görünüyor,biraz üzülüp ağlayacaksın,
Ama sonunda ışık parlıyor,ferahlayacaksın.”
Tıkanmışken boğazına hıçkırık,mümkün mü?
Ağlamadan iyice hiç gülünür mü?
Bilsem aydınlanacağını sonunun ağlamakla,
Dünlerimi düşünmek kafi,hıçkırırdım bir hafta.
“Yüksek bir yer,çıkmışsın yüksekçe bir yere,
Evet yükseleceksin daha büyük mevkilere.”
Nerden bilsin ki en büyük mevki yi falcı,
Ona göre,bir fincana en çok söyleyen olmalı.
Var.Var ama şimdilik elim yetmez,
Oraya yetişmek için pek çalışmakta gerekmez.
“Bir düşman,canavar görüntüsünde bir düşmanın var,
Ayaklarının altında ama, sana zararı var.”
Yazık desene,bu defada kavgayı kaybettim.
Düşmanı ayak altına alıp ta,ne halt ettim.
Belki acı dostlardan sonra,o güldürecekti beni,
Kim bilir? Belki de formül sunup gösterecekti gidişi.
“Haberci var,iyi haber,üç zaman içinde,
Üç gün,üç ay,yahut ta üç sene.”
Ne kadar beklediğimi,nereden bilsin falcı,
Yoksa on üç yılın üzerine eklemezdi üç zamanı.
Evet falcı,bunu bildin,bekliyorum.
Hem de üç zaman değil,çok zamandır gözlüyorum.
Eğer gelirse,yoksun olacağım belki sana koşmaktan.
Ama habercimin geldiğini,sana söyleyecektir bir insan.
7.1.1983/İstanbul