Fal bu Şiiri - Şimşek Acar

Bir kahve telvesiydi
yıllarca hep umut
gidilen yollar vardı aşka
gelenler vardı hep kısmetle
tabaklara çöken kasveti yaşadık
bir şeyler bekleyerek hep hayatta
bir eylül akşamı sıcak ve puslu
bodrumda ayaklarıma vuran denize karşı
sade bir kahvenin keyfiyle uzaklara
çok uzaklara gelecege sıra sıra hayal
ellerimde bir demet çiçek gibi
küçük yudumlarla bitmesin diye
içtiğim son hayal kahvesiydi belki
güneş veda ederken güne adalardan
sessiz ve kararlı tüm kızıllığı ile
bende hayallere el salladım son yudumla
biraz kalın birazda acı kahve ile
batan güneşle biten umutlara
yeni günden beklenenler eklenince
fincan ters döndü tabağına gelecege
iki dudak ve karaltılı çizgilerden çıkacak
aşklara kısmetlere kayıplara umut
bir telveden mektup okuyan dudaklar
başımdaki kuşu devlet,boynuzlu koçu
büyük bir kısmet görürken sırt sırta
iki kadın işte oymuş benim için felaket
ama merak etme bir ak sakallı var arada
sana fearahlık ve büyük bir servet
üç güne kalmaz bir haberde kuşun ağzında
ikide misafir var kısmeti ile yolda
tabaktada ay doğmak üzereymiş az zamanda
ne gam kalacakmış nede keder az zamanda
iki yudum kahvenin ardına saklanmış
bunca haber ve umut bir çingenenin ağzında
hayatın sonu belki eylülle beklenen kış
bir sonbahar akşamına sarılmış sıcacık
birkaç umut dolu cümle bir buket çiçek
fal bu inanmıyacan ama senin için gerçek