Fal Şiiri - Perihan Pehlivan

Gözlerim, kapanmadı geceye.
Aklım, takıldı kaldı bir heceye.
Bir uzun çıkmaz yol.
Acı, hüzün ve keder bol.
Sen, aklımda hayal meyal.
Nedir diye düşündüm de, bu hal.
Oturup, sana açtım bir fal.
Kalbin kabarmış, öfke oturmuş.
Sevgiden yana, bahtın yok imiş.
Uzaktan gelen bir kuş,
O, uğursuz bir baykuş.
Biraz, yalan riya gerçeğe karışmış.
Senin yolun, üçe ayrılmış.
Bana gelen yolda, trafik sıkışmış.
Bak, buda hayat çizgin.
Koşmuşsun, doludizgin.
Biraz kıt, senin sezgin.
Yalanlarının kuyruğu, dışarıda kalmış.
Uzaktan görenler, seni adam sanmış.
Ben dâhil, herkes buna inanmış.
Sen niye kaybettin beni?
Tut bakalım., bir niyet.
Eveeet, sen, sen değilsin.
Olduğun gibi, değilsin.
Bukalemun musun, nesin?
Görmek istediklerini, görürsün.
Dileğinde tutmaz, o yol çıkmaz.
Bu enayide, bunu yutmaz.
Eh, bundan böyle, senide uyku tutmaz.

29 MAYIS.2008 İST