Aradığımız umuttu bulvarların ve betonun arasında
İnsanlarımız vardı çoğu inatçı, bencil kaba ve ukala
Tamda hasret sevgiye, yeşile dağa ve ağrının ateşine
Bense larimalarımdan bir okyanus yapmıştım.
Zindanlarda kalmıştım inşaa ettiğim göklere
Prangalar takmıştım kendime lanetli bir bileklikle
Belki ezgilerle süslemiştik hayatımızı biraz neşe biraz tebessüm
Hislerle çiçeklerden papatya ve gülün çehresinden masum
Eskiden oyuncaklarım vardı benim bir dokunamadığın
Şimdiyse ne zincirlerim kaldı ne de bahar ayından bir papatya.
Kayıt Tarihi : 24.10.2016 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!