Şu dünyada herkes düşmüş hayat işi peşine,
Kimse bakmıyor yoksulun,fakirin gözüne.
Utansın herkes kimse bakamasın aynalarda yüzüne.
Herkes ben neyim diyor,kimse bakmıyor ki dününe...
Herkes evinde sıcak yerde yatmış uyuyor,
Fakirler sobanın başında sabaha kadar ısınmak için duruyor.
Biz burda tok iken onlar bir yudum ekmek yemiyor,
Unutmayın hayat kısa,ömür çabuk bitiyor...
Bazılarımız en yüksek okullara gidiyor,
Onlar hala “okul” nedir bilmiyor.
Neden bu haksızlık sürüp gidiyor?
Niye kimse bu gidişe bir dur demiyor?
Kayıt Tarihi : 15.5.2012 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!