Fakircesine Şiiri - Furkan Enes Abça

Yürüyorum, ellerim cebimde yürüyorum.
Adımlarım ağır ağır ve ürkercesine,
Çünkü bir yağmur yağıyor ve ben üşüyorum.

Bir rüzgar esiyor, işliyor iliklerime.
Üstümde ince keten gömlek, zarifcesine.
Sebepsizce engel olamıyorum üşümeme.

Cebimde cüzdanım, simsiyah sûnî deriden.
İçinde "birkaç pis bozukluk" haybecesine.
Benim olamaz, eser yok o eski hâlinden.

Biraz duruyorum, amacım az nefes almak.
Hattâ sanki aklıma yeni gelmişcesine,
Para çekmek -veyâ yalnızca ufak bir merak-.

"Otuz üç lira otuz dört kuruş"muş bakiye.
Donup kalıyorum pek hayret edercesine.
Yemediğim paradan nasıl kalmaz geriye.

Kestiği komisyon ücreti "otuz beş kuruş".
"Bir kuruş"la kaçırdım dalga geçercesine.
Anlayan yok ama yaptıkları resmen fuhuş!

Otobüse binmeliyim, eve gitmek için.
"—Sanki cidden senin kendi evinmişcesine!"
Hey, söylesene! Benim değilse başka kimin?

Okutuyorum kartımı, "—Bakiye yetersiz!",
Gibi bir ses şakıyor hem de bülbülcesine.
Son "dört kuruş"tan başka kalmamış herhangi iz.

Yürüyorum, ellerim cebimde yürüyorum.
Hedefim nere bilmeden, sersericesine.
Belki sonu belki de seni düşünüyorum.

Bilmem kaçıncı paketin kaçıncı son dalı.
Pakete değil ciğerime âitmişcesine,
Yakıyorum, peki orucu nasıl bozmalı?

Ânsızın anımsıyorum sayılı günleri.
Azı hoş, çoğu ise beceriksizcesine;
Geçip giden, o her günümden beter dünleri.

Şu anda ağız dolusu sövmek istiyorum,
Veyâ yalnızca birkaç defâ erkekçesine.
Çünkü her şey gibi çok pahalı, biliyorum.

Sonunda uyuyabilecektim umarsızca.
Bugünden beter yarını düşünmezcesine.
Sanırım ilk ve tek olacaktı bu kanımca.

Lâkin hayır, buna da yine sen engel oldun.
Bir daha hiç uyumamayı dilercesine,
Bugüne kadar gördüğüm en korkunç kâbustun.

Panikle açtım gözümü, elim telefonda.
Tam "dokuz" cevapsız çağrı, "ölmüşümcesine".
Oysa ben zâten can çekişmiştim tüm uykumda.

Şişmiş gözümü ovuşturarak yürüyorum.
Sanki gerçekten aklımı yitirmişcesine,
Baktığım her yönde seni, bizi görüyorum.

Gözümden üç yaş akıyor o bile "sayılı!"
Riyâkârlar müreffeh, Sadraz fakircesine.
Fakat ne mutlu ona ki Rabbine ihlaslı.