Fakir olmak kötü değil ki!
Rüzgara karşı sürüyorum sarıya boyadığım bisikletimi.
Kıyafetlerim anlayacağın hep yırtık, kirli.
Daracık sokakların efendisi benim sanki!
Hep elinde çubuk dondurması olan o çocukmuşum gibi.
Fakir olmak kötü değil ki!
Hem konuşabileceğim dostlarım var aynen benim gibi;
Kuş, Köpek, Kedi...
Korkmayın, kırmızı berem sıcak tutuyor kafamı.
Belki biraz açım ama olsun.
Çöpte bulduğum kitaba şükürler olsun.
Kayıt Tarihi : 12.6.2021 17:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!