Dünya tersine döndü,
Yılanlar Ceylan’ı ezdi,
Büyütmediler küçüğü,
Cadılar sevmez ki güzelliği
Sürek avcıları,
Vurduğu ceylanla övünür,
Ceylanım benim! Vurulmuş!
Anası etrafında dövünür.
Bizim akbabalar,
Afrika’dakiler gibi değil
Ölmesini beklemiyor başında,
Gördüğü gibi bölüyor parçalara.
Daha, yerden yeni bitme
Ceylan’ım benim,
Kimse hesap sormuyor,
Çimleri ezdi diye, o fillere.
Alnında ne yazıyordu?
Tanrının dili Kürtçe mi?
Neydi katillerin korkusu?
Ceylan ‘dağa çıkar’ diye mi?
Ceylanım benim,
Çaldılar bir kere kapıyı
Ve kurşun çıktı, süt yerine,
Eteğe doldurdular her parçayı.
Kır çiçeğim benim,
Süslerken kırları,
Çok gördüler sana,
Küçük dünyanı.
Geleceğin borçlusu,
Geleceğin suçlusu
Ceylan’ım çocuksu
Yarım kaldı coşkusu.
Kayıt Tarihi : 18.10.2009 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Afrika’dakiler gibi değil
Ölmesini beklemiyor başında,
Gördüğü gibi bölüyor parçalara.
Evet çok değişik bir stille işlenmiş ağır duyguların basısı olan güzel şiirdi.başarılı güzel ve deyim itibariyle altın vuruş yapan bir şiirdi.tebriklerimle
taşlari gedigine koyan bir şiir
kutluyorum arkadaşım...
TÜM YORUMLAR (6)