Faika Sarp Şiirleri - Şair Faika Sarp

Bu İstanbul sendin sevgilim
Vallahi sendin
Marmara gözlerindi
İki deniz arası yeşilkar
Omuzlarına üşüşmüştü yıldızlar
Bulutlar saçlarındı

Son ihtişamındaydı gökyüzü
Varıp geldin Nihavendim
Canım cananım dermanım gibi
Varıp gelmişsin
Ay tutuldu
Yıldızlar tutuldu ben tutuldum

Bir gün dönersin
Saçlarında yılların mavileri
Ağzında memleket türküleri
Diyar diyar

Sanki hiç gitmemişsin

ANNEM

Ne güzel adın var senin
Bin bir renk rayiha
Şiir şarkı bir arada
Hep çocuk dudaklarda

KOYUN KALBİNİZİ ORTAYA BİR BİR

Ey güzel yurduma gönül verenler
Koyun kalbinizi ortaya bir bir
İnançla güvenle Türküm diyenler
Koyun kalbinizi ortaya birbir

KADIKÖY SAHİLİNDE

Bir rüzgardım dün akşam
Kadıköy sahilinde
Kimseler anlamadı
Benim estiğimi

Sonbaharın en sarısı Kasım Kara bir yazgı gibi Yazıldın alnımıza En yiğit ağacın döktün yapraklarını Soldurdun vatan bağının Altın başaklarını Kasımpatılar yitirmiş rengini Çağlamıyor dereler eskisi gibi Durgun Bir bıçak saplanmış yüreğine Yitirmiş canını, dirim suskun Titriyor en acımasız ölümden Toprağı, dağı, taşı vatanın Bir kalın öfke kesilmiş Canına can olmak için Atanın Ah bir görebilseydim O güzelim saçlarını Mavi gözlerine bir bakabilseydim Bir tutabilseydim ellerini Düşlerimdeki gibi öpebilseydim Çıkar mı bir daha Onun gibi yürüyen Onun gibi konuşan Onun gibi öğretmen Onun gibi atınca bir adım Milyonlarca adım Ardından yürüyen... Giyiverse kara kalpağını bir Bir daha yürüse Rugan çizmeleri ışıl ışıl parlasa Gürlese Kocatepeden Ben ölmedim daha Evet ölmedi Ağlamayın Kasım rüzgarları Susun Kanadı kırık gibi durmayın kuşlar Bükmeyin boynunuzu çocuklar Ellerimiz var ya ellerimiz Durmadan onu yazacak Yüreğimiz var ya yüreğimiz Onun için çarpacak İşte doğan güneş ondandır Onun gibi kokuyor çiçekler Ondandır düşün rüzgarlarının tümü Ve var olmak özgürce, ondandır Bizler parçasıyız onun Çağlara akan sesi Yarının bekçileri Yaşayan düşünceleri Ölümsüz Mustafa Kemalleri Faika SARP

Bolu Dağlarından geçerken
Aklımdan geçersin
Hasretin tutar
Türküler söylerim diyar diyar
Hüznüm gökyüzünü tutar

Bana gözlerini getir
Denizleri, okyanusları
Bütün çavlanları
Senin olsun dünyanın

Bana gözlerini getir

Eski zamanlardan kalma Bir şehirim Zamanlar eskimiş eteklerimde Eskimemiş hiç bir şeyim Çağlara meydan okuyor Gençliğim Bağrımın ortasından akar bir çay Geceleri yıkanır içinde Gümüşten bir ay Kutlu günlere el eder Hıdırlığımda çekilen halay Ay çiçekleri gibi Hep güneşe dönüktür yüzüm Beyaz badanalı evlerimin Muşabaklı pencerelerinde Salınır dantel perdeler Süzüm süzüm Kapı eşiklerinde Yarenlik eder Hünerli kızlar Edalılar, nazlılar Çeyiz sandıklarında Sabun kokulu Kaneviçeler, bindallılar Dağlar arasında Güzeller güzeli bir şehirim Taş sokaklarımda Taşlara inat Yaman mı yaman Gülhatmilerim Has bahçelerimde Derde derman safran çiçeklerim Demirciler çarşısında Alaz alaz Dövülür düşlerim, hayallerim Sıra sıra sergenlerde İbrikllerim, taslarım, maşrapalarım Dut şerbetinden içer Hanımlarım, beylerim, paşalarım Eski zamanlardan kalma Bir şehirim Zamanlar eskimiş eteklerimde Eskimemiş hiç bir şeyim Mor safran çiçeğiyim Sarı lokum şekeriyim Tılsımlı mıyım, neyim Güzeller güzeliyim Gönüller incisiyim Dünya birincisiyim İpek yoluyum Sevda doluyum Anadoluyum Anlı şanlı Safranboluyum Faika SARP 30 Ekim 2011