Bugün yeniden doğuyorum
Daha önceden de doğmuştum çok kez
Önce anamdan doğdum
Bin dokuz yüz altmış üç yılının yağmurlu beş ekim günü
bulgur kokan, sevgi kokan odada
“çok kadın bir kadın etmez,
doğru bir kadın çok kadın eder” derdi babaannem
haklıymış yaşayınca anlıyor insan......
.. /..
Canım! ...
Görebileceğin kadar uzaktaki Dağı
Tutabileceğin kadar uzaktaki Bulutu
Koklayabileceğin kadar çok Çiçeği
Önce Kendini
O bir ağaçtı
Ormandaki diğer ağaçlar gibi
Küçük bir fidan oldu
Toprağa düşen binlerce tohumdan
Doğduğunda yapa yalnızdı
Ben sevginin peşindeyim
Sıcaklığın peşindeyim
Dostluğun,
güvenin,
özlemin,
paylaşmanın peşindeyim
Kolayına değildir taşların duvar olması
Hele de kale duvarı
Onlarca, yüzlerce, binlerce taş değildir O.
Dostlukları anlatır,
Umutları, yalnızlıkları, sevinçleri anlatır
şiirlerinizde yaşanmışlık var çok sevdim takip ediyor yenilerini bekliyorum
hiç kimsenin bir şey yazmaması garip geldi.Şimdilik sadece bunu söylemek istiyorum.
Detaylı okumalarımdan sonra düşüncelerimi paylaşacağım.