Fahri Şiiri - Fahri Bulut

FAHRİ
Okuduğum şiirler, sohbetiniz dost dost der,
Bu kadar dostu olan, yalnız kalmaz be Fahri.
Yılanı deliğinden, tatlı sözler çıkartır,
Kalp gözü kör olanlar, bunu bilmez be Fahri.

İnsan yaratılanı, Yaradan için sevse,
Her insanın önünde, saygı ile eğilse.
Başkalarında değil, tüm kusur bende dese,
İnsanı sevmeyenler, bunu bilmez be Fahri.

Hele de şair isen, düşman olsa seversin,
İlk adımı sen atar, küse selam verirsin.
Özünü dara çeker, birde özür dilersin,
İnsan adam olmazsa, bunu bilmez be Fahri.

Kıymetini bilesin, Tanrının ilhamının,
Hep güzellik konuşa, ağzında ki şu dilin,
Kötülük düşünmesin,amam ha elin, belin!
İnsan arif olmazsa, bunu bilmez be Fahri.

Rızaoğlu, kamil ol yık şu benlik kalesin,
Nefsini ıslah eyle, diri iken ölesin.
İçindeki şeytanı, geç olmadan kov gitsin,
Şeytana yenilenler, adam olmaz be Fahri.
Nefsine köle olma, her sınavdan geçersin.
19 AĞUSTOS 2008
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

Cahilin baş ucunda çıkar için yatamam,
alimin ayak ucunda sohbet için yatasın gelir.