geçmiş bir zaman bazen beni mest edebilir
kendine çeker o loş ışık
biraz yanımda biraz daha
kokumdan bir yudum
tütsü gibi mağfiret rayihası
kendini bana bırak
şiirler kırık
ve ayrılık âh ayrılık
diye başlamam şiire
hazin mi geldi size
oysa ayrılır bazen bizden
Üstelik maviydi gök suyla yıkanmıştı
Hayalimde güzel bir aydı üstelik
Rüyaydı
Uzardı sabahlara kadar yalnızlığım
Üstelik özlemin kara bir güneş
denizler dolusu şiir
karşıdaki ışık kalbimden sana
hâlâ bende gözlerin
yine sende sözlerim
gönlüm gönlünle ezelden aşina
acıyla beslenirse der belki
içinden seslenirse der
şimdi akşamlardan kalan
süzülmüş bir keder
ile derbeder olsan ne eder
_____ “ettik o kadar ref‘-i ta‘ayyün ki neşâtî
_____ âyîne-i pür-tâb-ı mücellâda nihânız”
bu derinlikte kayboldu eşyâ
âh sözlerim tamamlardı gûyâ
içinde bütün mana
gölge ve ışık
bir deniz alışık tahayyüle
bir şehir nice yıl böyle derin
bir göğün rengi sinmiş evlere
şiirler sabaha kadar
daha dolmayı bekleyen defterlerim var
ayrılık sürer hükmünü
çile demlenene kadar
senin için hep bu sözler
yoksa kalem niçin
yalnız bir uykuya açıldı yapraklar
masaldı düştü suda görünen akisler misali
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!