dolmam lazım
olmam lazım
dolsam bile oldum sanmadan
kendimi bulmam
bir hatıra gibi yaşarken ânı
değmiyor dünya sevindiğine zaten
hatta üzülmene bile
hayallerim kırılsa gam yemezdim belki
paramparça olunca toplanmıyor ki
şimdi kış kamaşır
gözlerim buğulu bir gökle aynı havada
sözlerim söylendikçe kendini taşır
nasıl bir şehir uzaktır işte orada
gemiler kalkar ve iner denize gökyüzü
bu dünyayı anlamak ne mümkün
ne mümkün yaralandıkça sarılmak
eski bahçeler asma ve üzüm
bir diyardı kendimiz gibi
en taze özleyişler yaklaşır
bu işler böyledir
kimi zaman aşk söyletir
kimi zaman aşk
nasıl diyorsan öyledir
bir sevda kanat çırpar ufuklardan
kalemi kağıttan kesme
şiiri hayattan
arzular benim doğranmış gövdem
kanıyor ama kesilmek böyle derin bir sancı
kim bilir kaçıncı rüyadan uyanmış
çok daha yalnızız
çok daha kendimizle baş başa
gerek yok böyle telaşa
bir kağıdın üzerine akın
bir gümüşü nehrine bırakın
kimi seversen onu düşün de
göstersin kendini sana düşünde
cihânı seyreder hakîkî âşık
cânânın hayâlî bir gülüşünde
bir kadeh yankılandı dudaklarından
bir şiir sabaha karşı yazıldı kaç kere
umudumun taşındığı yok
sevdanın akıl almaz duraklarından
söz açtığım gibi dağıldı suda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!