Fahri Işık Şiirleri - Şair Fahri Işık

Dostum sen ağlarken ben gülememki
Şu senin meselen benim meselem
Kendimi var seni yok sayamamki
Şu senin meselen benim meselem

Bir ana ağlıyor orta doğuda

SEN AŞK'I TATMAMIŞSIN BELLİ

Sen Aşk'ı Tatmamışsın Anladım
Bir Beden Olmamışsın Digerinde belli
Paylaşmamışsın Bir yastığı Aynı başta
Evet, Yanmamışsın Bir Sıcak Tende

Gónúl Taragiyla zúlfúnú Órdúm
Kirkbes belik yaptim belin ústúne
Kizil leblerinde gúlleri Óptúm
Ballarini súrdúm dilin ustúne

Sevdani doldurup gónúl tasina

Sürüldük çıkmaz sokaklara
Boynumuzu büküp diz çöktük
Karanlık kaldırımlar’da kaldık
Halbuki bahar gelmişti
Erikler, çala bademler,
Çiçek’ten yemişe dönmüş’tü.

Sürüldük çıkmaz sokaklara
Boynumuzu büküp diz çöktük
Karanlık kaldırımlar’da kaldık
Halbuki bahar gelmişti
Erikler, çala bademler,
Çiçek’ten yemişe dönmüş’tü.

BOYUNA BOSUNA KURBAN OLDUĞUM


Kimse sevmez seni sevdigim kadar
Boyuna bosuna kurban olduğum
Can veremez benim verdigim kadar

Bu Dünya Fanidir kimin nesi var
Akıbet malından Bir Kefen kalmış
Her insanın hayattan bir dersi var
Bir İbret almazsa kendine kalmış

Kollamaz sa yoksul ile hastayı

Gönülden gönüle yuva
Eylerim ben Türkücüyüm
Kırık hava uzun hava
Söylerim ben Türkücüyüm

Güzel gel etme eyleme

Benimle sen bir bıtün
Yirmi dört saat her gün
Mevsimin deyişmessi
Senle benimle mümkun

Hayat verir aşkımız

Toros lardan gelir akar ovaya
Berdan çayı nazli bir gelin gibi
Yayladan süzülür akar doğaya
Berdan çayı nazli bir gelin gibi

Barajda toplanır durgun göl olur