Fahri Işık Şiirleri - Şair Fahri Işık

KARA YOBAZ VARLIK ŞEYTANI

Dünya var olalı O Hep Var idi
Kara Yobaz Denen Varlık Şeytanı
İnsanlığa Düşman İsyankâr idi
Kara Yobaz Denen Varlık Şeytanı

Yaşamı böldüm, çarptım
Ölçtüm istikametlerini
En küçük noktalara parçaladım
Yok etmek istedim, görmemek için
Bir kuş kondu,yok olma noktasında
Yağmur damlayan pencereme

Kendime’mi yansam bilemiyorum
Sana harcadığım ömrümemi..?
Elde deyilki, seviyordum canımdan öte
Bir omuzumda yoksulluk vardı
Ő ksüzlük diyerinde daha kötüsü
Yoksulluk türkülerini söyledim

Üç günlük dünyaya dalmış gafiller
Uyanında insan kalbi kırmayın
Bilgiye saygısız olmuş sefiller
Uyanın da insan kalbi kırmayın

Karrar özden dönmez dönekler farrar

Ne yapayım İnsan çoğunlğunu
İt sürüsü bana lazım degildir
Ben isterim dostun azınlığını
Bana it sürüsü lazı degildir

Boyu deve amma eşşek rehberi

Menfaat dünyası olmuş bu dünya
Dostluk yalan dunya yalan arkadaş
İnsana kiymet yok her şey paraya
Dostluk yalan dünya yalan arkadaş

Bir pula satarlar şimdi insanı

MAHRUK’TAN FARUK’A

Ő .lürüm yollarına sen gibilerin aşk ile
M.ağrib mi makber mi sormaz ki gönüller
E.n yüce duygular duruyorsa can varlığıda
R.ABİN bulunduğu, kulların şah damarında

Sevdalar cenneti, güzel akdeniz
Yüreyim kayboldu, mavilerinde
Bir görüşte aşık, oldum bendeniz
Yüreyim kayboldu,mavilerinde

Bir güzel güneşte,yenini yakar

ALLAHIN rahmeti yoksa bir kulda
Sevgi emek nedir gayret yol bilmez
Habersiz gidiyor bir kayıp yolda
Alır vermez kadir kıymet Hal bilmez

ALLAHIN rahmeti yoksa özünde

GÜNÜNÜZ AYDIN OLSUN

Her Yeni Gün, Yeni Bir Umuttur
Her Gün doğuşunda,
Yaşama Merhaba Demek Yeniden
Ne Güzeldir Uyanmak Nefes Alarak