Öpeyim koklayayım basıp bağrıma,
Hasretin çekilmeyen zulüm oldu gel.
Merhamet et gönlüme uyup çağrıma,
Sensizliğe dayanmak ölüm oldu gel.
Umut oldun ruhuma sevdiğin zaman,
Hayallere sarılmak unutmak için
Duvarlarla konuşmak delicesine
Bir şeyler anlatmak sessiz ve durgun
Kafanın içinde birine.
Bir dost sesi beklersin umutsuzca
Hasretin ölüm gibi dayanılmaz bir zulüm,
Ne gözümde yaş kaldı ne söylenecek sözüm,
Çıkıp gelsen yanıma benimde gülse yüzüm,
Gönlümün gülistanı Sürmeli Karagülüm.
Anlatmaya lüzum yok dayanılmaz acımı,
Solan gönül bahçeme sevdan oldu can suyu,
Ömrümün hazanında bana bahar verensin.
Vazgeçemem sevmekten at üstünden korkuyu,
Gönlüme sahipliğe yalnızca sen değersin.
Sevdanla dolan gönül kapattı kapısını,
Aşıkların gönlüne düşen her duygu,
Hece hece örülür dökülür dilden.
Gece başlarken daha bölünür uyku,
Karanlık ve yalnızlık farksızdır çölden.
Acıtır çaresizlik yaralar kanar,
Zor edip kolayları, uzak edip yakını
Öksüz biçare koyup gitmesen olmaz mıydı?
Yükleyipte sırtıma sevdamızın yükünü,
Dipsiz kör kuyulara itmesen olmaz mıydı?
Tek ümidimdi aşkın sende seversin sandım,
Telefonda konuşurken bir tanem,
Sana seni değil, bizi anlattım.
Ne konuda ne anlatsam söylesem,
Sana seni değil, bizi anlattım.
Bu güne dek hep susmayı yeğledim.
Her ayrılıktan sonra söylenen meşhur cümle "Çok seviyordum, kendimi feda ettim ama kıymetimi bilmedi"
Söyleyen kişi farkında değildir ama; Ayrıldığı insanla tanıştığında duyduğu heyecanı, yaşanan güzel günleri, el ele gönül gönüle geçen zamanı, ayrı geçen her anın hüznünü, kavuşmanın sevincini bir cümleye sığdırabilmesi, olsa olsa çoktan bitmiş de uzatmaları oynanan eski bir sevdanın jübilesi olabilir.
Aşkı sevdayı kendi çabalarıyla elde ettiklerini zannedenler büyük yanılgı içindedirler. Nasip işidir sevda, kısmet işidir… Ne kaçarak kurtulabilir insan ne koşarak yakalayabilir. Gönülleri nakış nakış dokuyan Allah’ın lütfudur…
Ne hatırı bilirsin, ne gönülden anlarsın,
Devran hep böyle gitmez eyvahım yerde kalmaz.
Gün olur bir gün elbet sende aşka yanarsın,
Dünya herkese fani yar ahım yerde kalmaz.
Beni severdin hani, adımı hiç anmazsın,
Bakışı gülüşü dilinde her kelime ve
Gönlünde her zerre şiir olan adamım demiştin
Sen dolusun bakışımda her kelimemde
Sen varsın gönlümün her zerresinde
Aldığın o şiir kokusu sendendir
Çünkü en güzel şiirim sensin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!