Fahrettin Petriçli Şiirleri - Şair Fahre ...

Aklım unut diyor, yüreğim aslâ,
Rabbimden duamsın her an niyazla,
Ruhumu donduran sensiz ayazla,
Ne kadar yaşarım bilmem kadınım.

Delirmek iş değil seni andıkça,

Aşk öyle bir hal ki;
Atom çekirdeğinde gizli enerji gibi
Varlığı kavururdu her şeyi
Ben, sen, biz kalmaz yok olurdu.

Gönül sensiz gezer durur avare,
Başı bozuk sular gibi çağlarım.
Derdim için bir tek Rabbimdir çare,
Kanlı yaşlar döke döke ağlarım.

Çok özledim göstermezler yüzünü,

Hicranını içtim yine bu gece
Fitil gibi hasretin kokuyorum.
Sevmek sevilmek bunlar güzelde
Bulup kaybetmekten korkuyorum.

Gönlüm yorgun, yorgun bedenim

Ne zaman gözlerine baksam derinden,
Bir martı kanatlanıp uçar gönlümden,
Sen doyursan karnımı elinle versen,
Bir parçacık sevdayı çok görür müsün?

İçtim aşk şarabını sevda köyünden,

Aşığım

Hayat kervan, dünya bir han,
Geldim ise gideceğim.
Çıkana dek tenimden can,
Seni her an seveceğim.

Gitme sakın gurbete yoksa yanarsın,
Bir kenara çul gibi atarlar seni.
Dostlarını iyi seç yoksa kanarsın,
Değersiz bir pul gibi satarlar seni.

Sevda denen bilinmezi,
Aramayla bulunmazı,
Yaşanmazı ölünmezi,
Bülbül bilir güle sorma.

Büyüklüğü tevazuyu,

Meşhur bir atasözü vardır. "Bakarsan bağ, bakmazsan dağ olur" diye.

İnsan topraktan yaratılmıştır. Fıtratında toprağın özelliklerini taşır. Sadece maddi olarak değil manevi olarak ta bu böyledir.

Ve insanda madde ile maneviyatın buluştuğu, birleştiği organ kalp, yürek...

Bırakmam seni

Yıllardır aradığım huzuru sende
Buldum ya bir tanem bırakmam seni.
En temiz duyguyu, aşkı sayende
Tattım ya bir tanem bırakmam seni.