Bir gemi geçti uzaktan
Ardından bakakaldım
Ufka daldı gözlerim,
Sen geldin aklıma
Ağladım..
Bir kağıt parçasıydı aşkın,
Üzerini hergün göznuruyla,
Nakış nakış işlediği
Buruşturup atamadı.
Atsaydı yaşayabilirdi belki,
Ama ölmeyi yeğledi garip.
Yolda bir adam gördüm bugün
Akşam vakitleriydi
Saçı sakalı birbirine karışmış
Elbiseleri yırtık
Bir kaç yerinden yamalı
Yürüdü yolun sonundaki banka oturdu
Ben, bu her tarafından,
Yalnızlık fışkıran,
Bir aralık gecesi,
Küçük bir kar tanesinin,
Gözbebeklerinde titreyen
Gecelerde buldum seni.
Cümle alem kendince söz söylemiş
Gel sen yalan söze gitme cananım
Hüsnü aşkın beni tar'mar eylemiş
Gel sen bari cefa etme cananım
Ben sana günü geceyi vermişim
Adını sordular söylemedim
Pamuk prenses dedim
Yalan da değildi hani
O da kaf dağının ardında
Sen de
Ben gene de yılmadım
Bir sessiz çığlık gece
Başıboş zamanlarımda
Satır dolusu bağırdığım
Bir yaldızlı kılıf duygulara
Kimsesiz zamanlarımda
Pervasızca büründüğüm.
Eminönünde dolaştım dün
Gök delinmiş gibi yağmur yağıyordu
İskelede yürüdüm biraz.
Satıcılar bağrışıyordu her tarafta,
Oraya buraya koşuşturan insanlar vardı.
Yağmurdan kaçıyordu kimisi..
Çok meşgulüm çok!
Uykusuz gözlerim,
Yorgun bedenim,
Mürekkep mavisi ellerim
Düşünceler girdabında,
Kaybolmuş aklım.
Issız bir sokakta
Bir kaldırım taşında oturmuş
Ağlıyorsam sessiz,
Sonsuz bir acı veriyorsa
Her doğan yeni gün,
Papatyaların rengi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!