...
Sonra gece oldu.
Gece siyah şapkalı o adamdı.
Bakışları matbaa mürekkebi ne benzeyen o adam.
Sonra sokak tan bir çocuk geçti koşarak.
Kalp atışlarından korkup pardusemize sarıldık.
Sert bir rüzgar esiyordu.
Tamda orda karşımızda.
Cucelere benziyordu korkular.
Korku ,sokagimizi evlek evlek geziyordu.
Bakışlarım korkunun ışığıyla doluyor.
Bakışlarım bize ışık tutuyordu.
Yol gosteriyordu.
Sonra çocukluğumun at arabacisi hafız dayı.
Ne de güzel kamciliyor atları.
Ay, gümüş renkli güzel.
Uzatıyor erasmusa doğru parmaklarını.
Bağırıyor tüm sürtükler.
Ellerinde kadehler.
Kahrolsun muhafazakarlık kahrolsun faşistler.
Faşistler, fahişeleri tasliyorlar.
Hani gece gidip sevişip sabah tanimadiklari fahişeleri.
Solcular ölen fahişelere ağlıyorlar.
Hani gece gidip sevişip
Cenazelerinde dostum dedikleri fahişeleri.
Komünistler fahişeleri gömüyorlar.
Hani gece gidip sevişip.
Cenazelerinde kutsal emekçi diye ithaf ettikleri fahiseleri.
Sonra; duslerim kirleniyor.
Korkudan paltomuza sığınıyoruz.
Yine orospular sokağından
Bir adam geçiyor
Kara basıyor.
Hirt hirt... Ayak sesleri.
Bir ıslık çalıyor ,belki bir şarkı söylüyor.
Ya da küfür ediyor.
...
Kayıt Tarihi : 13.3.2021 22:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!