Fahişe Adamlar Şiiri - Özlem Ayşe Çiçek

Şu erkek olma meseleleri nasıl gidiyor?

Geçen yine arkamdan konuşmuşsun!

Tavsiye etmişsin eski sevgilini birilerine...

E hayırlı olsun yeni mesleğin...

Seni pezevenk fahişe!

Yazmak istediğim tam olarak buydu günlüğüme,
Ama hiç bir şey sır kalmıyor bu dünyada.
Kendin için bile yazsan eninde sonunda eleştiriliyorsun.
Hiç bir şey yapmadan bile,
Bir çok suçla başa çıkmaya çalışıyorsun.
Masumken, mağdurken...
Nasıl oluyor da katil muamelesi görüyorsun bilmiyorum.
Halbuki tüm yaptığım şiir yazmak.
Şiir çiçekli olacak diye bir şey mi var?
Şiir bazen kılıç gibidir, bazen mızrak...
Kalkan bazen, bazense saklandığım en güvenli yer olacak.
Şiirlerim bazen küfürlü, bazen çıplak,
Bazen giyinik bazen de küflü olacak.
Hayatın beni ezmesini çiçekli gülücükler ile karşılamayacağım.
Üzgünüm ben sizin terazinizin şairi değilim.
Yaşadığım ne kadar karanlık varsa buraya mısra mısra kusacağım.
Şiirleri dinlemek istemeyenler kendi kulaklarını dikebilir,
Ben susmayacağım.