Kendi derdinde bir insan.
12 Eylül 2020
16:40
Sonbaharın ilk yağmuru düşerken yere damla damla
Hayatımızdan sevdiklerimizin ayrılışı gelir aklımıza
Rüzgar esse kokun gelir, Nereye baksam silüetin görünür,
Kalbimde bir çırpıntı...Sesin kulağımda melodi olur.
Gülüşün, bakışın beni şair eder..
Bu konu uzar Aşk'a dönüşür.
Aynalar diyorum
Ne çok şeyi gösterir bize
Gözlerimizin içine saklananı…
Kirpiklerim ne kadar da uzun
Kahveye çalan gözlerim
Derinlerinde yalnızlık
Günler geçerken ardı sıra
Peşi sıra kovalıyorum benliğimi
Yarım kalan cümlelerimi topluyorum
Bir halt oluştuğu yok.
Günler geçiyor ve ben duruyorum orda
Aynı yerde pinekliyorum
Bir insanla değişir mevsim
Biriyle yeşerir ektiğin tohumlar
Gülüşü güneş gibi ısıtır seni
Bakışıyla yağar üzerine
Filizlenir içindeki bahar
Bir insanla değişir mevsim
1 Mayıs 2021
16.10
Bundan sonra yazılacak şiirlerim bahardır, mavidir, çocuktur..
Her bir mısram bana seni anlatır
Nisan'da yağan yağmurun, yeni açmış çiçeklerin kokusu, anımsatır
Sabahın erken saati oyun heyecanıyla şakırdayan çocukların sesi, hatırlatır
Günün yeni açan güneşi
Sakızlara vururken hafiften
Yediverenler sarhoş olmuşken sıcağında
Kuşlar uyanmış uçuşuyorken gökte
Radyoda Neşet Ertaş
Ağlarım ben halime
Issız, üç odalı standart bir ev
Önceden doldurulmuş bir küvet
Aynanın karşısında çıplak bir kadın
Elleri, kilo almasına rağmen ince kalan belinde
O ve diğerleri yine peşinde...
Sessiz adımlarla gidiyor banyoya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!