22.10.2020
10:00
Bir eylül sabahı
Başımda küçük ağrı
Dün geceden kalma 3.dubleden mi
27 Ekim 2020 14.50
Yine bir bıkkınlıktır üstümde
Yanık bedenimin izlerini kaparım da
Buz tutmuş yüreğimi kim nasıl alevlendirir
Doların 8 lere yükseldiği ülkemde
İnsanlığın yok oluşunu seyredalışım
Şair ilham kaynağını kaybetti
Aradığı sevgiyi, mutluluğu
İnsanın içinde saklananı çıkaramadı
Neşe dolu çocuk yok oldu
İlham uçtu, uçak oldu
Tüm güzel şeyler terk etti şairi
1 Ağustos 2020
00:38
Neden kızıyorum? Ne diye bu tepkim insanlara?
Küçükken bilmezdim ölüm ne? Yok olmaktı benim için, bir daha görememek sevdiklerimi...Şimdi ölüm bir başka artık. Hatırlarım not defterime gizli gizli yazdığımı, öldürdüğümü babamı, tüm erkekleri... Fantazi dünyamda işkenceler ettiğimi bilirim
Yok etmek istediğim cani insanları. Önceleri ölümü isteyendim. Bir küvet dolusu suyun içinde bileklerim kesik yok olmuş olurdum. İçseslerimle oluşan dünyam karanlık, kimselere göstermediğim anlatmadığım başka bir dünya orası... Eziyet, acı dolu dünya. Nefret dolu, öfkeyle yazılmış bir defter. Bir sayfa dolusu nefret ediyorum erkeklerden yazıp bileğimin ağrıdığını bilirim. Hiç mi güzel insana denk gelmedim ben? Hiç mi yaralarımı saran, merhem olan biri olmadı? Evet, olmadı. Sayısız insanın içinde iyilik ararken kötülüğün içinde kaybettim kendimi... Her gelene iyilik güzellik dağıttım da kimse elimden tutup çekip çıkarmadı beni... Dibe battım da her gelenin suyu oldum çiçek açtırdım. Terzi kendi söküğünü dikemez hesabı bataklıkta soldum da gören olmadı. İnsanların çocukluğunu buldum çıkardım neşe dağıttım da kimse yüzüme gülmedi. Öldürdüm her birini dünyamda. Yalvartana değin işkencelerle yok ettim. Sıra kendime gelmişken yapamadım. Bulundum, son nefeslerimde bulundum bir daha ölemedim...
Kimsenin durup gördüğü yok
Anlat deseler boşa
Dinleyip halimi anlayan yok
Herkes kendi derdinde
Şeytana eş koşan
İki ayaklı canlılar var
20 Temmuz 2020
03:25
Siyaha büründü gece
Uykudaydı güneş parıltısı,
06 Ekim 2020
00:25
Uyku nerdesin?
Depresif haplarıma gizlenmiştin hani
Yoksun uyku
Nerdesin? Gel hadi
Şiirlerimi kendime saklıyor
Bir kaç hafta içinde son buluyorum
Sizin kadar şair yürekli iyi insanlar
Bazense onca kalabalığın içinde yalnız hisseden güzel insanlar tanıdığım için minnetarım...
Ben, her daim iyilikten yana olacak ve kendimi geliştirmekten geri durmayacağım. Ne denli kötülük içimizi sarsa da ümidimi yitirmeden devam edeceğim.
Teşekkür ederim. Kendinize iyi davranın.
İnsanlar yoruyor beni
Sanal alemin büyüsüne kapılan
Dostluğu orada arayan insanlar
Yoruyor...
Gerçekliği olmayan şu serüven
Ah! şu insanlardan yoruluyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!