bisikletin pedallarında saklanıyorum
önüm arkam şoke!
çocukluğumu sallandırıyorum sende,
kasıklarıma iniyor şiir ir-
islerin,
bir otobüs
durağına bırakılmış bomba oluyor
her bahane..
aramızda otoban cümleler var, hızlı akıyor trafik
başını yere eğiyorsun, yıkılıyor bir üstgeçit.
anılardan
geçemiyorum; hacimsiz, hacizsiz..
jeton oluyor sesin içimdeki çocuk için,
işletilecek birkaç numara çeviriyor
parmakların, parmaklarımda gezinirken
giderken.
kalınlaşan bir gürültü kirli sakallarıma
düşüyor,
kapıyorum her telefonu kendi yüzüme,
fünyeyle patlatılıyor uzaktan
beni sevdiğini söylediğin her tarih..
argolaşıyor ağrılarım
her biri kırbaç misali inen,
kangren
bir hızlı tren oluyorsun aniden.
her birinde daha sert vuruyorum
daha kızgın kendime,
büyüyorum her gün
bisikletin pedallarına sığmıyor artık
dudaklarım.
mezarlıklara koşuyorum,
cesedimi giymişim üzerime.
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 22:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!