«sensizlik»
sessizliğe gömülen bir şehir gibiyim
açlığa ve sefalete değil
Ezosuzluğa mahkum
bataklığa gömülüyor gibiyim
rabbime, herşeye rağmen seni dileyen
inleyen seslerimle
Ezo diye haykıran bir dilenciyim
yaşayan bir ölüdür, sensizlik halim...
ezosuz yaşanabilir mi sanıyorsun
bu hayatta dar kalıplarında..
kurduğum bu şehir yıkılmaya mahkum.
altyapısız, kolunsuz binalarla dolu gibidir
tek sevdiğim ezo olmazsa....
ancak yıkılmayla karşı karşıya olabilirim
rabbimden dilenci gibi dilediğim olmazsa...
23 Temmuz 2009
İzzettin CoşkunKayıt Tarihi : 30.9.2014 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!