Ezilenler Şiiri - Kasım Kobakçı

Bu satırların yazarı; önce sen,
Sonra tüm inanan arkadaşlarım,
Bir gün elinizdeki şeylerin,
Ortadan kaybolacağını unutmamalısınız.

Hiçbir zaman kaybedilmeyecek şeyler kazanmalı insan;
Bol miktarda yiyecek var,
Yolun aydınlık,
Güvenli olsun dostum.
Her insanın içinde bir ufuk vardır.
Önce bunu aşmaya çalışmalıdır.

Kalpleri diriltmeden,
Toplumu yeniden diriltmek mümkün değildir.
Çünkü toplumlar kalplerden oluşur.
Kocaman kitapları ezberlemek yerine,
Sevmeyi bilmek daha doğru olmaz mıydı?

Tüm anlayışların temelinde,
Sevgi ve bilgi vardır.
Bu ikisinden de yoksun olanların,
Bu dünyada başka neleri kalır?
İnsanların mutluluk dediği şey,
Henüz keşfedilmemiş bir güzellik gibidir.
Onu bulmak için keşfetmek gerekir.
Tanıştığın herkesin elini öpemezsin.
Bu alışkanlığın bir an önce terk edilmesi gerekmektedir.

Tevbelerini sık sık bozanlar,
İşin aslını kavrayamayanlar onlardır.
Yolda görülen kirleri temizlemek,
Kalplerdeki çakıl taşlarını,
Temizlemenin bir yolu olabilir mi?

Bir kazanç uğruna alçakgönüllü olmak yerine,
Acıdan ölmek tercih edilmelidir.
Zamanla değişir bazı şeyler,
İnanmak istemiyorum.
Çünkü asıl değişmesi gereken şey şu;
Davranışlar olmalı.
Aksi takdirde, bunca zaman,
Hatalara bulaştığım için pişmanım.

Dünya malını çok seven,
Gerçekten neyin sevilmesi gerektiğini unutuyor.
Kâr ve kazanç için koşanlar,
Kolayca yorulur.
Nefsinin arzularına teslim olanlar,
Kişiliklerini kaybederler.
Sorumsuz olmak,
Unutulmayı da beraberinde getirir.

Nimete kavuşmayı düşünerek,
Nimet vereni de düşünmek gerekir.
Alçak dağlarda daha az duman bulunur.
Ey kalbim,
Alçak bir dağ olma.
Dünyevi kaygıları az olanların,
Yararlı işlere ayıracak çok zamanları olur.

Kısa zamanlar,
Kısa zevkler için değil.
Öyle bir zevk peşinde koşmalı ki,
İnsanı sonsuz zamanlara götürsün.
Aşk her zaman sert iklimlerde yaşar,
Yumuşatıcı haline geldi.
Yani insanlığı sevmek,
'Yaradan için sevmeyi' bilmeli insan.

Çoğunluğun ardından,
Ve hatalarını kabul ederek,
Yanında getirir.
Yani asıl önemli olan gerçektir,
Uygun seçimler yapabilmek.

Adaletin kılıcının keskin olmasını isteyenler,
Zalimin varlığından korkmamalılar.
Böylece; zalimlerin varlığı,
Mazlumların yaşama azminin kırbacıdır.