Kendine doğru, kendi kendine düşüncelerinde yaptığın yolculuk bu…
Tüm imkansızlıkları kendi içinde barındıran çoğu zaman uzaklara veya uzaklardan yakınlara doğru uzattığın düşünce boyutlarını çoğu zaman karmaşa olmuş kargaşa olmuş bir vaziyette kendi içinde biriktiriyor insanı…
Çoğu zaman bu vazgeçişlere kendi kendine imkânsızlıklarım diyor insan…
Ulaşamadığın veya avuçlayamadığın tüm düşünce ve istekler, baş edemediğin iç sıkıntılar imkânsızlıkları oluyordu insanın…
Ve bir gün tam bunaldığın zamanlarda tüm bu çaresizliklerine isyan edip, yarın sevgili yarın, inan ki yarın senin imkansızlıklarına erişeceğim diye feryat etmeye başlıyor insan…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Mutlu bir yaşam yoktur değerli dost... Yaşamda mutlu anlar vardır sadece.ve o mutlu anlarda bir kaç fotoğraf karesi yakalayabiliriz gönül dolusu güldüğümüz. Ne yazık ki ne dondurulabiliyor, ne de saklanabiliyor o gülüşler. Bize sadece o mutlu anıları saklamak kalıyor. İyi yaşamışım. İyi ki vardı sevdiğimiz diyebileceğimiz.
İşte o anlardır ki yalnızımsı zamanlarımız onlarlarla mutlanır, aydınlanır...
Kutluyorum bu çok etkileyici çalışmanızı ve sizi Mustafa bey... Nicelerine,. sevgim, saygımla....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta