Ezgin Yüreğim Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Yine akan selde, esen yeldeyim
Bitmeyen çilelerde, dertlerdeyim
Şu ıssız diyarlarda yalnız kaldım
Gün ortasında hep gecelerdeyim

Allı-pulu gün hiç doğmuyor bana
Vaha ellere kalmış, çöller bana
Amansız, acımasız yaşamdayım
Güz ile kış, soğuklar kalmış bana

Ekmeğime-aşıma göz dikmişler
Yaşadığım yerlere ah ekmişler
Mezarsız ve kefensiz ölüm bana
Üzerimdeki göğe dert çekmişler

Göz pınarlarım hep coşup çağladı
Dil sustu, ezgin yüreğim ağladı
Kara topraklar şu canımı alsın
Ağarmış saçlarıma karlar yağdı

Gönül feleğin gezdiği yerdesin
Ömür duvar değil tamir edesin
Görmedin yaz'ı, görmedin bahar'ı
Sıla yakın deği kalkıp gidesin

Mehmet Çobanoğlu
15. 06.2023
İstanbul