Ezgin Bilge Ağaçlar Kütüphanesi

...................................................................-HAZİRAN'A
Ezgin bilge ağaçlar kütüphanesinde gördümdü ilk
Gördüm dedimse içmişim seni,
Kanmaz bir içimde
anladım sonradan zamansız
Öyle görmek yani
görülmemiş bir görmek amansız
Hatırla nasıl bilirdik tarihi,
Oysa o bize neler gösterdi?
Ya da ben tarih diyorum ona unutup adını;
Altını taşa çeviren anarşist simyacı

Sarı kaplı kül kokan kitaplardan
Cadı avlarındandan aldım kaçtım seni
Çağa sen, çağa aşk,çağa kavga taşıdım
Kızıl karanfili bulmuştuk, ilk orada sarıldık
Kızıl karanfil çağında böyle icad oldu ayrılık

Sayrı sarısı yapraklarında imgeden dağlar delip
İmgeden dağlar yıkılmaz da bilinirdi üstelik
Bütün bilinirlikleri çiğnedimde
Biinmezliğe bulayıp büyüttüm seni
Ezgin bilge ağaçlar kütüphanesinde

Müstakbel kağıttan gövdeleriyle
Her yaşta yeni bir halka her halkada bir sayfa
Her sayfada bir çocuk büyüdü bir kadına
Her sayfada bir çocuk bir adama
Her halka dönüştü karanfil kokulu sokaklara
Her sokak iyileşmiş bir halka

Ezgin bilge ağaçlar kütüphanesinde özledim seni ilk
Ezgin bilge ağaçlar ayrılığı bilmezdi üstelik