Gelecegim birgün diyerek evden yoldan topraktan cikarak
Hic dönülmeyen bir hükmün degirmeninde zül ziyan olur gün ve devran
Yanmaktan kül olmus sonbaharlar misali corak iklimlere mahrum celseler yazan
Ören duvarlar arasinda yuvasi yikik sercelere nazaran
Kirpigi kurumus yagmurlarin aysiz günsüz kirmenlerine cile sarar serap yagdirir
Dili kurur ömrü üzülür de bazan susar bazan söylesen deli yeller nadasi
Ne bugday ne hatir ne hasat ne Harman
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta