Gönül bir ses duyar sessiz derinden,
O ses ki "bul beni, Ezeli Yankı."
Sükût' da konuşur kendi dilinden,
Varlığın öz adı, Ezeli Yankı.
Bahar olur, çiçek açar dalında,
Bal olur arının petek şanında,
Bir bebeğin ilk nefesi canında,
Hayatın tadıdır, Ezeli Yankı.
Gurbette kalanın dilinde sıla,
Hasretle beklenir, bakılır yola,
Seven kalp unutmaz, geçse de çile,
Âşığın yâdıdır, Ezeli Yankı.
Ne taçtadır ne sarayda ne handa,
Ne şöhrette ne şanda ne de fânda,
O, ararsan arı duru vicdanda,
Gönülde muraddır, Ezeli Yankı.
Yolcuya yoldaşdır, düşürmez dara,
Merhem olursan kanayan o yara,
Hakikate ulaştırır o yâra,
Dervişte kanaddır, Ezeli Yankı.
Kul Hasan'i der ki, yanar bu özüm,
Hakka dönüktür benim iki gözüm,
Dara düşsem odur benim tek sözüm,
Mazlumda feryaddır, Ezeli Yankı.
Hasan Belek
25 Ağustos 2025
Akçay
Kayıt Tarihi : 25.8.2025 16:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar
TÜM YORUMLAR (1)