Ezelberisiz Şiiri - Seyfi Karaca

Peygamberleri de yok hakkı hukukuna güvenip inananıyla bu dünyada artık
Din deyip şirket servete ticaret tavır taciz tecavüz çapul yüklü
İnsanın saf duygularını iyi niyetini hesap dışı itimatını kötüye kullanmanın
İnanıp güvendiği bütün boşlukları fitne fesat
In cin iblisliğiyle doldurup baskılayanlar
Her fırsatta hiç istisnasız her çeşit istismar sapağından
Nitelikli dolandırıcılığı en sapkın endüstrisi sağlama alanlara dolgulayıp
Delisinden başka kim seslensin desin söylesin ki
Duymak bilmek makamı merakınadır olan bilene derdim var çığlığı
Sefil çocukları birbirini yerken kıyamet telkalları ve zuküm ölüm eşkiyaları
Ettiğini etmedşğini se bileceksin çünkü
çünkü
çünkü insan evladından olmadoğma büyüme
ğnsaoğlu ve kızına
etten tırnaktan ayrılmaz
insandın
Yukarda kardan kıştan uça kaça atmaca
Aşağıda kurtulmuş gelmiş geçmiş hal ve gidişin
Takmış giymiş süslenmiş bir güzel bahar
İnsanı en çok kendine alışagelenleri hatırlatıyor eşiğinde
Döndüğü demine kurulduğu sedirinde oturduğu
Buğusu tüten ocağı yanan buharı duman duman
Hele de ağır faturalı bol kayıplı sakıncalı mayınlı,
.. tehlikeli tedariksiz zamanlarda
Katlayarak derdi bekayı çivisi çığırı çıkansa dünya insan
Bütün kir kahır lanet bela kalabalıklarından sıyrılıp arı duru sakin sessize çekilir
Kapış kapış kargaşa kendi gürültüsü ve körlüğünden başka
Hiç bir başkacayı duyup görmeyen hınca hınç mahşer boğumlarında
Kimseye değilse bile dünya derdinde sızlayan yerinden ki
Ezel ezeliden beriye söz yazı hatır ve hasbıhaller sağıltır
Sonsuzluğu engelsiz şartsız içine alıp saran
Kalp ağrısı gönül arzusu kucaktan
Ekmek su toprak dağ kuş bostan bağ rüzgar susuna sesine hergün
Dünya güzelliğine insan niyetine
..bitmez tükenmez hasret ve özlemle

Mart /21