Gönül limanından demir attım, yalnızlığa
Bile bile sürükledim kalbimi, ayrılığa
Bilemedim zor olacağını, yaralayacağını
Seni sorup durdum da yattım, sonsuzluğa
Sözlerini mum ışığına yaktım, çözer diye
Kurtulamadım hapsettim kendimi, gülüşüne
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta