Bu dünya dert keder dünyası mı?
Acıyı çeken sadece insan mı?
Yoksa insanların çektirdiği acıları
Söyleyemeyen hayvanlar mı ?
Kimilerinin savaşı bitmek bilmez
kimse yaşattığını yaşamadan ölmez
bu dünyada kimse yaşamaz ikinci kez
gerek var mı yalanlara sarılıp uyumaya
korkar insanlar söylemekten
Sabahlar olmuyor benim dünyamda
Umut edilmiyor ay ışığında
Korkulmuyor karanlıktan ve sessizlikten
Alışıyorsun zamanla içindeki karanlığa
Sonra zaten bırakamıyor geceyi, verseler de güneşli günleri.
Ben sadece bir insanım
Güçlü değilim
İmkansızı aramıyorum
Sadece yazıyorum
Gücümü kalemime ve ellerime bırakıyorum
yoktur kimseye zararım
Seni bir daha görür müyüm sevgilim
İlk baharda cemreler düştüğünde
Son baharda ağaçlar son yaprağını düşürdüğünde
Yağmur dan göz kapaklarımı açamadığım da
Bir bankta otururken arkadan gelip gözlerimi kapattığında
Seni bir daha görür müyüm sevgilim
Boğuluyorum sensizliğin boşluğun da
Hayat akmıyor ve zaman geçmiyor
Karamsarlığım gün be gün artmaya devam ediyor
Tek sebebin sensizlik olmadığını biliyorum
Boğuluyorum gelmeyen uykularımın kabuslarında
Bir aşkın peşindeyim derdime yok çare
Gözlerini görseniz hare hare
Dilinden düşen kelimeler tane tane
Ama kavuşmak ne mümkün hayat bahane
Bir derdim var aşk desen değil
Daha ne kadar yazabilirim
Daha ne kadar bağırabilirim
Parmaklarım titriyor
Sesim kısık, ses tellerim acıyor
Dudaklarım da ağır bir asma kilit
Anahtar desen yok, çilingir desen çare etmez
Doğumundan sorumlu değil insan
seçemiyor yaşadığı hayatı bu nasıl devran
Sefillik veya varlık bu kadar farklımı cidden
Sevenlerin suçu yoktu Böyle dünya zaten yalan dolan
Yetmez mi bu kadar Ceza
suçu yoktu aslında nedir bu cefa
elinde kalan 3,5 dostu vardı sona kalan
pişmanlıkları, yoktu aslında hayatları zaten perişan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!