ez
bi çirûskên meşaleya giyanê xwe
serfîraziya gelên mezlûm
pêşwazî dikim
ez
di raperîna zarokên keviran de
lanetê li rûyê panzerên qatil
dibarînim
ez
li meydanên bajarê amedê
govenda serkeftinê
digerînim
ez
di şopa zendên kelepçe de
kulîlkên berxwedanê
dipişkivînim
ez
li ser destmala dayikên şîngirtî
destana lehengên nemir
diafirînim
ez
kirasê bindestiya zalim
diçirînim
ez
qefesa welatê xwe yê birîndar
bi ala azadiyê dipêçim
ez
coşa kaniyên şad
li nav mêrg û çîmenên xemgîn
dixuşînim
ez im yê xirabiyê li nav çerxa felekê
dicemidîne
li baxê dil tovên qenciyê
diçîne
bi kilamên Şeroyê Biro
sînorên rûreşiyê
hildiweşîne
Xizan Şîlan
2011-12-28
Stockholm
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta