Her şey, azizliğidir bilmenin
Bir bedeli var dünyaya gelmenin.
Doğmak; daha yaşamadan ölmenin başıdır.
Bizi hep birbirimize düşüren
Doyumsuz egomuzu tatminen…
Yollar uçurum, varılmaz menzile
Yolcular yorgun, menzil kuytudadır.
Çekilmez oldu artık bunca çile
Düşman pusuda, dostlar uykudadır.
Dağlar dara olmuyor, denge bozuk
Parayla satılır oldu herşey; Toprak,su ve hava...
Bizim için yalnızca hüzün ve gözyaşları bedava.
Mutlu olmak istiyorsan hayatta,
Herşeye aldırma, arsız ol yavrum.
His ve ar, sana eder dünyayı dar
Gönlünü çaldırma, yarsız ol yavrum.
İtibar için iyilikte bulun...
Yollar var; sonsuza dek uzanmış gider
Herkes bir yol bulmuş ve bezenmiş gider
Ne var ki yolların sonu hep meçhul
Biri yaz ile bahar, hepsi kış gider.
Karınca yolu, keçi yolu, su yolu...
Nisan bulutları gibi mahzun
Yollar denlü yorgunum.
Şimdi ben her şeye kırgınım.
Silindi hayaller hatıradan
Gerçekler rayından çıktı
Kabuğu delindi korkunun
Sen beyazı siyahtan
Ayıracak birisin
İlham alıp Allah'tan
Haykıracak birisin
O iman, o irfanla...
Hiç kimseye hor bakma
Yoksa sevenin olmaz
Sevdiğin banker olsa
Ona güvenin olmaz
Belki yanlış mefhumlar
Arzular ateş, ümitler don,
Her isteğim sonu dediğim: Pardon
Elim, ayağım garson oldu
Aciz beynim fakir patron
Ne yapalım dostlar,
Birilerine hep gün doğar
Bir elimde başım, bir elimde kalem
İnan seni düşünüyorum şu an.
Seni yazıyor hep seni çiziyorum…
Gözlerimi kamaştırıyor hayalin ve şuan.
Gece seni kıskanıyor
Sana gülüyor dolunay
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!