Eyy Gerçek Aşk Şiiri - Ali Borabey

Eyyy dağlar eyyy sessiz karanlık
Eyy gökyüzü ay ve yıldızlar
Size sesleniyorum duyuyormusunuz beni
İnsanlar duymuyor anlamıyor beni
Ben iyi bir insan olmak için
Elimden gelen herşeyi yaptım
Ne yazıkki insanlara sesimi duyuramadım.
Onların gözünde hep yanlış anlaşıldım.
Sevdim sevgime inanmadılar.
Yanlarında oldum beni fark edemediler.
Hep kötü bir insan muamelesi gördüm.
Bazen onları tanıdığıma pişman ettiler beni
Bazen kendimden soğuyacak kadar
Uzaklaştırdılar kendilerinden beni
Biliyor musunuz ? Hepsi de beni sevdiğini söyledi
Eyyy gün ey gece eyy zaman söylesenize
Ben niye fark edemedim sevildiğimi
Sevilmek nasıl bir şey siz biliyor musunuz?
Sizi sevdiğimi hissediyormusunuz ?
Eyy güneş seni sevdiğimi biliyorsun değil mi
Bilmesen ısıtırmıydın bedenimi
Eyy yıldızlar siz de biliyorsunuz sevildiğinizi
Bilmeseydiniz görünürmüydünüz geceleri
Eyyy ay sen ne güzel şeysin öyle
Gecemi süsleyen harikalarsınız siz
Ben tüm evreni evrenin içindekilerini
Yaratılanları seviyorum siz biliyorsunuz değil mi ?
Eyyy nefes sen can katıyorsun bana
Gözlerim bu güzellikleri gösteriyorsun bana
Burnum tüm kokuları anlamamı sağlıyorsun
Ellerim ayaklarım kollarım siz ne güzelsiniz
Dilim benim canım dilim tatları tattırıyorsun bana
Dünyada ne kadar güzellikler var görebilene
Beni anlayan güç beni yaratan aşığım sana
İşte ben insanlar da göremediğimi
Beni yaratan kuvvette buldum sonunda
Acımı mutluluğumu içimi dışımı herşeyimi
Yalnız o bildi yalnız o anladı benim dilimi
İnsanların vermediği huzuru
O kuvvet sahibi sağladı bana
Mutlu olmam için beni sevdiği için
Çok şey sundu dünya soframa
Mesela görmem için göz verdi
Duymam için kulak
Tamam için dil
Hissetmem için dokularımı verdi.
Onu sevmem için ise bir kalp verdi
Anlamam için bir akıl ve mantık verdi.
Beni doğduğumdan beri hep korudu.
En sevdiğim insanları, doğayı, hayvanları
Her şeyi ama herşeyi o kudret sahibi yarattı.
Belki insanlar beni anlamadı ama
Bir köpek bana ağladı
Bir eşşek hüznümü hissetti.
Bir kedi ruh halimi anladı.
Sessiz gece duydu sesimi.
Kavurucu güneş içimin yangınını fark etti.
Buzullar soğuk tarafımı bildi.
Yaratıcı bunları bana sağladı.
Yaratıcı beni sevdi
Yaratıcı beni anladı
Yaratıcı beni kolladı
Belki insanlardan yana bir şey göremesem de
İsteklerimi ve arzularımı yaradan bana sağladı.
O yüzden de kimseye ihtiyacım kalmadı.