Cahiller ahmaklar sorar soyumu,
Kime iyilik yaptımsa kazar kuyumu,
Bundan sonra değiştirdim huyumu,
Hiç kimseye eyvallahım yok benim.
Ölümse ölümdür yaşamsa yaşam,
Olur olmaz itle neye uğraşam,
Demem asla sen ağamsın sen paşam,
Hiç kimseye eyvallahım yok benim.
Dünyaya Allah'ın izniyle geldim,
Atadan Dededen nasihat aldım,
İnandım Allah'a ben bunu bildim,
Hiç kimseye eyvallahım yok benim.
İnsan olan insan gibi yaşaya,
Neye gerek kin karezi taşıya,
Minnet etmem beye ağa paşaya,
Hiç kimseye eyvallahım yok benim.
Şerci babamda olsa diyemem şercim,
Sadece Allah'a vardır can borcum,
Dışlanmakmı idi benim bu harcım,
Hiç kimseye eyvallahım yok benim.
Yanlış derler senin olan doğruna,
İt havlar ısırmaz gider ağrına,
Olur olmaz yalancının tavrına,
Hiç kimseye eyvallahım yok benim.
İnsanların şeytan kendi içinde,
Her hüner var İylik dışında
Aklar düşse Mustafa'nın saçına
Hiç kimseye eyvallahım yok benim.
Kayıt Tarihi : 8.8.2019 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hacı Mustafa Halıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/08/eyvallahim-yol-benim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!