Eyvallah can dostum...Sevgi Gül İlkan..

SERSERİ..ME...KARÇİÇEĞİME....

Gün batımının kınasını yakınmış saçlarına
Arsız karanlıklar gölgelerinde dans ediyor.
Tebessüm kipriklerine salıncak kurmuş
İçindeki ağlayan çocuğu susturuyor.
Mahsun ayışığı saçlarında dalga dalga
Yeleleri Everest'in tepesinde estiriyor.
Bir avuç yıldız ekilmiş diplerine
Bakışlarında prensesin tacı ışıldıyor.
Beyaz atlı düşlerinin kucağından düşürülmüş
Serçe yüreğinin kanatlarında soğuk yara.
Ardı ardına içtiği sigarasının acı alevini
Yaralarına kabuk niyetine bastırıyor.
Dumanındaki bulutlarda kuru yağmurlar
Sözlerindeki sesi boğuk ağıtları yakıyor.
Güneşin tuvalindeki hüzünlü güz,
Biraz gül,biraz kül,birazda duman.
Fırçanın çillerindeki güneş yanığı,
Güz güllerini seviyor oda benim gibi.
Hazin oda yapmış bize hazallardan
Oysaki bizde bahardık bir zamanlar.
Havayı kokluyor İstanbul türküsü
Titrek nefesindeki aynı nakarat.
Bir fincan mutluluğu kırk yıla pay etmiş
Ömür masasının örtüsü kırk yamalı çile...
Azim atölyesindeki şaheseri ise
Alından tene döktülen çelik elbisesi.
Dokunmadan hissettiriyor ellerindeki veri
Tırnaklarının objesindeki demir leydi.
Yürek caddelerinde,sevmeye,sevilmeye bağımlı
Gönül sokaklarının sahibi,kendi gibi sevimli serseri.
Biliyor musun serseri?
Sahil fısıldadı,oda suçsuzmuş.
Alın yol,yazılan harflerde taşıttır...
Engel olmak istemişsede kazaya
Yürüdüğün yol karşı çıkmış buna.
Engel olmak istedimsede kazaya
Yürüdüğüm yol karşı çıktı buna.
Kader işte!
Bir fincan cümle ikramımdır.
BİR FİNCAN CÜMLE İÇİYORUM HAYAT TADINDA...........

Yazan:Sevgi Gül İlkan

Her Hakkı Saklıdır