Eyvallah Şiiri - Güven Tekin

Hayatın acımasız kollarındayım.
Sevdiğimden uzak, gözümün önünde ama ulaşamıyorum.
Dokunmak, onu hissetmek istiyorum, yapamıyorum.
Sadece hayellerimde, yüreğimde hissediyorum.

Onu bu kadar seveceğimi hiç düşünemezdim.
Yasak ve gizli aşkım benim.
Her ne kadar tek taraflı olsa da ben onu çok seviyorum.
Hani derler ya, uçan kuştan kıskanıyorum diye.

Herkesten, herşeyden kıskanıyorum.
Onu kimseyle paylaşmak istemiyorum.
Zaten seven sevdiğini paylaşabilir mi?
Tabi ki hayır, asla olamaz böyle bir şey.

Varlığım, canım, seni çok sevdim.
Senin de beni sevmeni çok isterdim.
Biliyorum, imkansız bir istek benimkisi.
Ama işte yine de bu düşüncelere kapılıyorum.

Belki diyorum, belki bir gün oda beni sever.
Ben de duyarım seni seviyorum dediğini.
Umut işte imkansız da olsa umutla bekliyorum.
Bir kere de olsa gözlerinin içine bakıyorum.

Olmuyor, canımın içi olmuyor, diyemiyor!
Nasıl desin ki o, benim onu sevdiğim gibi sevmiyor ki.
Benim sevgim yüce dağlar kadar.
Onun sevgisi toplu iğne ucu kadar bile yok.
Olsun be hayat, olsun buna da eyvallah..