Dalma gözüm hâ bundan sonra, durup dururken
Ânbeân karanlıklar, demine çekiliyor
Ay ışığına esir düştü göz kapaklarım
Her turna katarına bakışım takılıyor
Bırakın dört bir yönden şaha kalksın yalnızlık
Saatler susmuş amma kanatlar çığlık çığlık
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta