eski bir anıyı hatırlamak gibi şimdiler de zaman
durmaksızın düşündürüyor
düşündükçe daha da karışıyor
mekanın akışına kapılıp gitmişken
bir kabustan uyanırcasına
her şey yabancı gelmeye başlıyor
o an açılıyor karanlık
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta